Plopsaland of Marketingconceptland?

Vorige week heb ik voor het eerst kennis gemaakt met de wondere wereld van Studio 100 en meerbepaald met Plopsaland. Naar aloude beroepsmisvorming had ik zeker ook oog voor de marketing-technische kant van dit pretpark en ik moet zeggen dat ik onder de indruk was. Mijn persoonlijke top-3 van staaltjes van marketingdoorzicht gestolen uit Plopsaland:

1. Betaal je attracties niet zelf, laat anderen er voor betalen: een paar attracties in het park zijn ferm gesponsord. Zo zijn de autootjes geen autootjes maar Renault-autootjes. Een meer lugubere link wordt gelegd in het Big & Betsy waar zomaar uit het niets een soort boksballen in de vorm van Marcasous-worst tevoorschijn komen. En de discotheek, die is van Telenet met natuurlijk de hele dag het Studio 100-kanaal op. Geef toe, als je niet alle attracties zelf moet betalen dan scheelt dat toch weeral een slok op een borrel. En er staan nog attracties genoeg die niet gesponserd zijn. Mag ik een kleine suggesties doen? Koffiekopjes van Senseo, Eendjes van Aveve,... . Bovendien draagt het personeel in Plopsaland kledij van JBC. Ik veronderstel dat dit ook geen toeval is...
2. Importeer concepten: wat je zelf wil doen kunnen anderen meestal veel beter. Waarom het dan zelf doen? Nee je importeert gewoon een Panos, een JBC en een Fun in je park en je laat hun broodjes en de merchandising doen. Weeral iets waar jij je niet hoeft over te bekommeren
3. Laat de bezoekers het concept beleven: van bij je binnenkomst tot en met de slagboom die naar beneden gaat op de parking (ja zelfs de parkingtickets zijn gebrand), adem je studio 100 in. Bij de binnenkomst zie je de figuren waarmee je op de foto kan, alle attracties zijn in het thema, de muziek die subtiel heel de dag aanwezig is is natuurlijk ook van studio 100 hand.Kortom een belevenis die je nog een hele tijd met je meedraagt, zelfs als volwassene. Wat voor indruk moet dit dan niet maken op onze kleine medemensjes....

Zoals hierboven beschreven komt het misschien wat gewiekst over maar eigenlijk heb ik op geen enkel moment het gevoel gehad ook maar voor iets gepushed te worden. Op die manier had je dus ook niet de indruk dat je afgezet of belazerd werd. Het was dus subtiel en gedoseerd genoeg...