Sampling: een goed idee toch?

Wanneer een nieuw (voedings)product in de markt gezet wordt is een sampling of één of andere manier waarbij het product bijna letterlijk in de mond van de consument gedropt wordt bijna onontbeerlijk. De consument moet immers overtuigd worden zijn bestaande (aankoop)gewoontes op te geven en hoe kan hij daarvan beter overtuigd worden dan het met zijn eigen smaakpapillen te gaan proeven.

Coca-Cola heeft van sampling zelfs een kunst gemaakt en jaagt er jaarlijks een groot stuk van zijn marketing-budget door aan gratis blikjes frisdrank. Je bent ze ongetwijfeld ook al ergens tegen gekomen waarbij je bijna smeekt om het blikje dicht te laten maar waarbij ze de onverbiddelijke orders hebben gekregen enkel open blikjes te samplen die dan liefst nog ijskoud zijn. Uw product in de beste omstandigheden laten consumeren is immers van levensbelang om slaagkansen te verhogen.

Dat sampling niet altijd een goed idee is bewijst volgende anekdote die ik onlangs meemaakte. Ik ging ergens binnen in een tankstation om een frisdrank te kopen. De mevrouw aan de kassa rekende vriendelijk af en ga me gratis het nieuwste speeltje van Jupiler mee, namelijk de Jupiler Force. Je hebt de reclame-spot misschien al gezien maar het is dus de eerste frisdrank die gebrouwen is. Ze gaf me dus een Jupiler Force extra en sprak daarbij de volgende woorden: "Je moet maar zien of je het lekker vindt of niet. Het verkoopt in ieder geval niet zo goed. Als je het niet lekker vindt, gooi je het maar in de vuilbak". Ik moet zeggen dat dit als kwalitatieve sampling kon tellen :-). Ik had echt direct zin om het te proeven (not!)...

Zo zie je maar dat de ene sampling de andere niet is en dat een goedbedoelde actie een totaal tegengesteld effect kan hebben. Mijn blikje Jupiler Force ligt in ieder geval nog in de wagen, klaar om ooit misschien eens geproefd te worden...

Plopsaland of Marketingconceptland?

Vorige week heb ik voor het eerst kennis gemaakt met de wondere wereld van Studio 100 en meerbepaald met Plopsaland. Naar aloude beroepsmisvorming had ik zeker ook oog voor de marketing-technische kant van dit pretpark en ik moet zeggen dat ik onder de indruk was. Mijn persoonlijke top-3 van staaltjes van marketingdoorzicht gestolen uit Plopsaland:

1. Betaal je attracties niet zelf, laat anderen er voor betalen: een paar attracties in het park zijn ferm gesponsord. Zo zijn de autootjes geen autootjes maar Renault-autootjes. Een meer lugubere link wordt gelegd in het Big & Betsy waar zomaar uit het niets een soort boksballen in de vorm van Marcasous-worst tevoorschijn komen. En de discotheek, die is van Telenet met natuurlijk de hele dag het Studio 100-kanaal op. Geef toe, als je niet alle attracties zelf moet betalen dan scheelt dat toch weeral een slok op een borrel. En er staan nog attracties genoeg die niet gesponserd zijn. Mag ik een kleine suggesties doen? Koffiekopjes van Senseo, Eendjes van Aveve,... . Bovendien draagt het personeel in Plopsaland kledij van JBC. Ik veronderstel dat dit ook geen toeval is...
2. Importeer concepten: wat je zelf wil doen kunnen anderen meestal veel beter. Waarom het dan zelf doen? Nee je importeert gewoon een Panos, een JBC en een Fun in je park en je laat hun broodjes en de merchandising doen. Weeral iets waar jij je niet hoeft over te bekommeren
3. Laat de bezoekers het concept beleven: van bij je binnenkomst tot en met de slagboom die naar beneden gaat op de parking (ja zelfs de parkingtickets zijn gebrand), adem je studio 100 in. Bij de binnenkomst zie je de figuren waarmee je op de foto kan, alle attracties zijn in het thema, de muziek die subtiel heel de dag aanwezig is is natuurlijk ook van studio 100 hand.Kortom een belevenis die je nog een hele tijd met je meedraagt, zelfs als volwassene. Wat voor indruk moet dit dan niet maken op onze kleine medemensjes....

Zoals hierboven beschreven komt het misschien wat gewiekst over maar eigenlijk heb ik op geen enkel moment het gevoel gehad ook maar voor iets gepushed te worden. Op die manier had je dus ook niet de indruk dat je afgezet of belazerd werd. Het was dus subtiel en gedoseerd genoeg...