Met een beetje goeie wil zou je de boutade "zelfs slechte reclame is reclame" kunnen bovenhalen, helaas wordt deze heel sterk gecounterd door de boutade "over de doden niets dan goed" en gezien het plat commercieel karakter is de term "lijkenpikkerij" hier wel op zijn plaats.
Vervolgens schakelde minister Van den Bossche nog een versnelling hoger
Het werd echter een dovemansgesprek en ondanks de aanwezigheid van immovlan op twitter, bleek de conversation manager te genieten van de eerste zon en een mojito terwijl het warmte-onweer losbarstte...
Naast het niet reageren, is de essentie van de zaak natuurlijk de mailing die aan de oorzaak ligt van de ganse hetze. Lijkt mij toch niet slim om die net voor of in een weekend op de meute los te laten? Of was er zich bij Immovlan echt niemand van enig mogelijk gevaar bewust? Dat zou me toch straf lijken..
Vaak vraag ik me ook af of ik bepaalde zaken wel kan Twitteren. Als persoon moet je dat doen. Als merk moet je dat nog eens extra voorzichtig doen vind ik. Norm die ik dan vaak voor mijzelf gebruik is tweeledig:
- Zou ik dat nadat een storm is losgebarsten nog eens met opgeheven hoofd durven twitteren?
- Voel ik mij sterk genoeg om mij te "verdedigen" als er iemand zou op reageren?
Deze twee vragen sluiten niet alle problemen uit, maar behouden je toch voor jeugdige enthousiasme in een wereld van 140 karakters...
Als er iemand nog andere tips heeft, zijn die meer dan welkom!
