Sampling: een goed idee toch?

Wanneer een nieuw (voedings)product in de markt gezet wordt is een sampling of één of andere manier waarbij het product bijna letterlijk in de mond van de consument gedropt wordt bijna onontbeerlijk. De consument moet immers overtuigd worden zijn bestaande (aankoop)gewoontes op te geven en hoe kan hij daarvan beter overtuigd worden dan het met zijn eigen smaakpapillen te gaan proeven.

Coca-Cola heeft van sampling zelfs een kunst gemaakt en jaagt er jaarlijks een groot stuk van zijn marketing-budget door aan gratis blikjes frisdrank. Je bent ze ongetwijfeld ook al ergens tegen gekomen waarbij je bijna smeekt om het blikje dicht te laten maar waarbij ze de onverbiddelijke orders hebben gekregen enkel open blikjes te samplen die dan liefst nog ijskoud zijn. Uw product in de beste omstandigheden laten consumeren is immers van levensbelang om slaagkansen te verhogen.

Dat sampling niet altijd een goed idee is bewijst volgende anekdote die ik onlangs meemaakte. Ik ging ergens binnen in een tankstation om een frisdrank te kopen. De mevrouw aan de kassa rekende vriendelijk af en ga me gratis het nieuwste speeltje van Jupiler mee, namelijk de Jupiler Force. Je hebt de reclame-spot misschien al gezien maar het is dus de eerste frisdrank die gebrouwen is. Ze gaf me dus een Jupiler Force extra en sprak daarbij de volgende woorden: "Je moet maar zien of je het lekker vindt of niet. Het verkoopt in ieder geval niet zo goed. Als je het niet lekker vindt, gooi je het maar in de vuilbak". Ik moet zeggen dat dit als kwalitatieve sampling kon tellen :-). Ik had echt direct zin om het te proeven (not!)...

Zo zie je maar dat de ene sampling de andere niet is en dat een goedbedoelde actie een totaal tegengesteld effect kan hebben. Mijn blikje Jupiler Force ligt in ieder geval nog in de wagen, klaar om ooit misschien eens geproefd te worden...