zaterdag 25 juni 2011

Ben ik de enige die... ?

Marketing wordt vaak aanzien als het best op behoeften van mensen inspelen. Soms gaat men daarin te ver en krijgt marketing het verwijt dat er eigenlijk behoeften worden "gecreëerd". De discussie is dan ook vaak: gaat marketing hierin niet te ver?

Persoonlijk vind ik zolang het latente behoeften zijn (die dus al aanwezig zijn bij de consument zij het waarschijnlijk meer onderbewust), een marketeer die met zijn product/communicatie mag naar de oppervlakte halen. Zeker als je product daar beter op scoort dan de concurrentie heb je er alle baat bij dit als een belangrijke beslissing-factor te positioneren. Zo is het eco-aspect op een bepaald moment heel sterk naar voor gekomen doordat bepaalde merken én de behoefte zagen bij de klant én wisten dat ze daar goed op scoorden in vergelijking met de concurrentie.

Ik zal jullie ook een contra-voorbeeld geven.Hét contra-voorbeeld voor mij is Dettol. Voor degene die het niet kennen, het is een soort extra ontsmettende handzeep. Nu hebben ze dat ook in een "no-touch" verpakking gestopt. Je hoeft niet meer aan het pompje te komen om je handen te wassen dus "je kan dan ook al die bacterieën van op pompje mijden". Persoonlijk voel ik al niet de behoefte om nog iets extra ontsmettend in mijn handzeep te hebben. Mijn handen zijn vuil, ik wil ze wassen maar dat is het dan. Bovendien is dat "no-touch" -systeem natuurlijk je reinste onzin. Als er al bacterieën op mijn handpompje zouden zitten, het wassen van mijn handen situeert zich na het aanraken van het handpompje dus waar is het probleem? Ik zit dus altijd met verbazing te kijken naar de reclame en ik vraag mij dan altijd af of ik de enige ben die dit zo absurd vind...

Dit vind ik dus het foutief creëren van behoeften bij een consument en hier maakt marketing volgens mij een slechte beurt.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten